Making memories

.

MAKING MEMORIES![e-2764]️

Je denkt die gaat lekker 4 maanden chillen op de Antillen (tuurlijk, ook heel veel gedaan) maar er gebeurt zoveel meer. Nadenken over wat wil ik in het leven, waar word ik blij van, werken aan zelfstandigheid, zelfredzaamheid, communicatie skills. Voelen wat ultieme vrijheid is. Inspiratie op doen uit de vele gesprekken die ik heb gevoerd door het ontmoeten van nieuwe mensen. Grenzen verleggen, grenzen aangeven. Problemen zelf oplossen maar ook juist hulp vragen. Roeien met de riemen die je hebt. Leren dankbaar zijn voor de kleine dingen, rust vinden, een plek geven aan de vele gedachtes die iedere dag weer overuren maken in mijn hoofd. Leren voelen wat ik belangrijk vind en wat neem ik mee en wat laat ik achter. Ik heb in een sneltrein vaart mogen groeien als persoon. Laat de toekomst maar komen[e-2728][e-1f929]

We gaan verder waar we gebleven waren:

8 november.

Vandaag een dagje op pad met Silvana. Zij is de nicht van een collega van mij en we besluiten met elkaar af te spreken. We rijden door san nicolas richting bocca grandi. Onderweg doen we nog een aantal stops bij wat mooie plekjes. We ontdekken een steiger waar geen mens te bekennen is. Hier besluiten we even te gaan chillen, relaxen en gezellig kletsen. We nemen ook nog een verfrissende duik in het helder groene water. Heerlijk genietos!

We rijden door en stoppen voor een lunch bij san nicolas store. Hier is het taco tuesday (wat je op veel plekken hebt op het eiland) dus smullen heerlijk van de taco lunch!

Dan rijden we door naar tres trapi. Dit is een stukje zee waar je schildpadden kan spotten als je een bofkont bent. We snorkelen wat in het water en ik besluit een groepje mensen op te zoeken. (Ik dacht hee daar is vast een schildpad) maar helaas niets gezien. Als ik terug kom bij Silvana zegt ze “jaaaa ik heb een schildpad gezien”! Ha ha helaas kans gemist. Maar ik heb er al een gespot in Cura dus ik vind het wel best.

Als we zijn uitgesnorkeld laat ik Silvana nog even Arashi beach zien en rijden we door naar de vuurtoren. Hier wandelen we even rond en schieten fototjes.

Daarna eten we een heeerlijke burger bij wendy’s en keren we weer lekker richting huis.

9 november.

Geen idee meer wat ik overdag heb gedaan[e-1f602]maar einde van de middag heb ik Chourouk opgepikt op haar werk en zijn we naar de strip gereden om te genieten van een lekker hapje bij smokey joe’s. Het restaurant waarvan ik eerst dacht dat je hier lekker kon gaan blowen[e-1f602]hoe ik dat heb verzonnen mag joost weten.

Als we onze buikjes vol hebben worden we nog net niet weg gejaagd door het personeel en gaan nog even als echte toeristen langs de kraampjes waar ze allemaal troep verkopen. HA HA. Ja en natuurlijk koop ik ook troep. Ben tenslotte een vrouw met koop drang hihi. (Ik ben er mee bezig dit af te leren).

Daarna besluiten we bij de piano bar te gaan zitten waar we genieten van een cocktailtje en later ook van piano en live muziek.

10 november.

Ik sta vroeg op om samen met Frida een nieuwe route voor te bereiden voor de hike van zondag. Ik merk elke keer dat ik het toch best wel spannend vind omdat ik bang ben te verdwalen. Je hoort natuurlijk wel eens van die enge verhalen. Maar Frida is ervaren dus daar heb ik vertrouwen in. Voor dat we vertrekken vraag ik mezelf af heb ik genoeg eten en water mee? En dan gaan we beginnen. Het is een hele mooie wandeling door het arikok national park langs de kust. We lopen de route in een keer goed en hangen wat herkenningspunten op om de route te kunnen onthouden.

Frida leert mij wat een stenenmannetje in houd. (Heel veel stenen opgestapeld). En we lopen langs een rots in het water wat ze klein Aruba noemen. (Volgens Frida omdat het op Aruba lijkt) maar ik kan me daar niet echt in vinden als ik later op de map kijk hoe Aruba er eigenlijk uit ziet. Maar als je je fantasie gebruikt kom je wel aardig in de buurt.

Na de wandeling ga ik op weg naar cappuchino bij Eden garden coffee house.

En daarna spreek ik nog met Silvana op om nog even op Eagle beach te genieten van het zonnetje en de zee[e-2764]️

11 november.

Oppas dagje! Na dat we hebben ontbeten stappen we de auto in richting de ezel opvang. Wat een leuke plek om lekker rond te wandelen, ezels te voeren, ijsje eten en wat te drinken. De ezels gaan recht op de bananen af die D in zijn handen heeft. We lopen snel richting de plek waar we achter hekjes kunnen staan om de ezels te voeren. We vragen even na of we de zelf gebrachte inmiddels bruin geworden bananen mogen geven. En dat mag.

We vermaken ons hier wel even. Als het lunch tijd is rijden we nog even naar mijn huis om een duik te nemen in het zwembad. En daarna is het tijd voor L haar dutje dus rijden we terug naar hun huis, gold coast.

Na het oppassen ga ik naar restaurant bingo om te genieten van een koffie en bestel een salade om s’avonds lekker op te smullen.

Mijn leven op Aruba krijgt steeds meer structuur. Ik voel me thuis, ik voel me op m’n gemak. Het is genieten van dit avontuur.

Wanneer ga ik naar huis is de vraag die mij bezig houd. Ik pluis alles uit in mijn hoofd. En kom tot de conclussie ik 10 december terug vlieg naar Nederland. Dan heb ik genoeg tijd gehad voor mezelf en voor mijn ontwikkeling.

Nog even een maandje genieten dus!

Ayo!

Tot spreeks[e-2764]️